Karşımda, bir dağ var.
Dağ bana bakar ben de dağa.
Baktım dolanır zirvesinde, beyaz bulutlar.
Ve o dağın, ormanları görünür,
Rüzgârların araladığı boşluklarından..
O dağa bana,
Seslenir de, karşıdan.
Ey der, ey…
Hani sen kör oğluydun, hal hatırımızı sorardın, bir zamanlar..
Ne oldu;
Nicedir sorduğun yok, uğradığın yok dağlarına,
Küstün’ mü der, o dağlar bana.

Karşımda, bir dağ var.
Bembeyaz zirvesinde parlayan bir güneşle oynayan.
Kim bilir şimdi, nasıldır oralar.
Kardelenleri açmıştır...
Ve çayır çimenleri, baharına kavuşmuştur.
Yine derelerinden, avuç, avuç, içilecek suları akardır.
Baktıkça o dağa,
Geçmişteki, yıllarımı hatırlatır bana.

Karşımda, bir dağ var.
Yorgun bir güneş dolaşır durur baktım dağın üzerinde.
Ona baktıkça,
Karlardan yansıyan güneş, gelir vururdur gözlerime.
Ve o güneş bir ana gibi okşarken dağları,
Okşar’ da, gider benim gücüme...
Sormadan geçmişten bir şeyler söyler bana..

Karşımda, bir dağ var.
Uzanmış mavinin yeşilin olduğu yere..
Sordum da, adına Bey dağları ya da Toroslardır diyorlar.
Akşamın olduğu, güneşin battığı yerden,
Göz kırpar durmadan bu dağ.
Ve sonra bir yel dolaşır hafiften, gelirde üstüme,
O dağın kokusunu koklatır bana.
Taze kekikleri kokar.
Ve yeni açmış kardelenleri çiçekleri kokar.
Bu dağ,
Özletir, hatırlatır, geçmişten pek çok şeyleri bana.

Ahmet Yüksel Şanlı er
09 Mart 2013
Antalya