bir zamanlar kul aşkını ey yüce tanrım
ben sönmeyen volkan ateşi sandım
yandıkça yürek kül oldu ömrüm
gördüm ki bu dünya da boşa oyalandım

anladım ki bu dünyada ,
yalanmış yalan her şey sevdalara boşa aldandım
yaşadıkça öğrendikçe tek ilahi aşkı ben
kalbimde buldum , yalnızca ondan haz aldım

ah de sen de vefa da sen de
büyüklük narının altında ezildim ,ben nasılda yanıldım ufalandım.......
senin o büyüklük heybetin var ya
ne dünya da nede kainat da sır düğümü çözmekten ben yol alamadım


senin cennetin var ya işte azabın
cehennemin biri yerküre biri gökkubbe ,
semahın sırrı , bu bir mucize
ben şaştım kaldım bu dünyada bir çözüm yolu hiç bulamadım


çare varmı şu gönlümdeki yangınlardaki ateşe
cennetden varsa bir yerlerde
perilerle hurilerle izin ver müsade et
bende ulaşayım O gökteki minbere....

ceylan yılmaz