Yıllardır geçtiğimiz yollar eskimiş
Biz farkına varmadan yıllar eskimiş
Yakalarız diye uğraştığımız
Umuda uzanan kollar eskimiş

Mızrap ile ayrılalı inan çok olmuş
Ne aç kalmış bu dünyada ne de tok olmuş
Nağmeleri küsmüş,sesi yok olmuş
Sazıma can veren o teller eskimiş

Kim götürmüş bu dünyadan malını
Soran olmaz gariplerin halını
Gözyaşımla sulamıştım her bir dalını
Koklamaya doymadığım güller eskimiş

Bir gül için bülbül sesin keserdi
Deli gönlü gam kasavet basardı
Sabah vakti püfür püfür eserdi
Yardan haber veren yeller eskimiş

Devir geçti gerçek seven kalmadı
Değmiyor yüreğe sevdanın tadı
Anılırdı onunla aşkların adı
Mecnunun can verdiği çöller eskimiş

Olur, idim ayağının türabı
Viran ettin gönül yıktın mihrabı
“Kabir azabından zordur vicdan azabı”
Yüreğimi parçalayan diller eskimiş

Yolculuklar yakın oldu kalan vakit az
Aynalar ne söylüyor baksana biraz
Belin kat kat olmuş saçlar bembeyaz
Rüzgârlara savurduğun teller eskimiş

Garibiyim doğru söze ne diyem
Yokluğun hırkasını getirin giyem
Şimdi uzaklardan sesler dinliyem
Türküleri bitirdiğim diller eskimiş

2004-İZMİR