Adam yerine koymazlar sizi
Üç kuruş başlık parasına satar,
Söz de baba yürekleri
Ana kadında olsa "törenin ağıdını tutar sadece"
Ağlayan yüreği...

Sonra neymiş?
Kadınlar günü, analar günü...

Saçı uzun, aklı kısa derler
Gelin alıp, çifte sürerler
Sırtınızdan sopayı, karnınızdan sıpayı,
Eksik etmemektir bildikleri
Burnunuzdan getirirken dünyayı
Hiç sızlamaz yürekleri...

Sonra neymiş?
Kadınlar günü, analar günü...

Suratınıza inen her tokat
Bir bebe olup düşer rahminize
Çocuklar doğurursunuz, cansız bedeninizle
Önce karnınızda, sonra sırtınızda taşırsınız
Ama yine de yaranamazsınız...

Sonra neymiş?
Kadınlar günü, analar günü...

Dininizi imanınızı sizden çok düşünürler
Sahip çıkarlar başınızın bağına
Ama sadece bir amaç’sınız, atınca yatağına
Ağlayan gözlerinizle
Can katarsınız duyarsız canına...

Sonra neymiş?
Kadınlar günü, analar günü...

Şehitler verirsiniz vatana
Timsah göz yaşları, temenniler olur
Mecliste, iktidarda
Ateş sizin yüreğiniz’dedir.
Söz de onlarda harda...

Sonra neymiş?
Kadınlar günü, analar günü...

Kiminiz eskazara kardelen olurken
Nice kardelenler uzaktır boş kalan sıralara
Henüz on yaşında kardeşlerinize ana olup
Atmalarını beklersiniz bir ağanın kollarına...

Sonra neymiş?
Kadınlar günü, analar günü...

Zalim ellerde
Şiddetin kucağında
Allah’a sığınırken
Ağrılıdır başınız, zehirdir aşınız...

Sonra neymiş?
Kadınlar günü, analar günü...

Siz nene hatunlar, kara Fatmalar
Cephede kurşun taşıyan analar
Siz Atatürk cumhuriyetinin bekçileri
Siz fabrikaların emekçileri
Siz hep paylaşan
Ama hep paylaşılan...

Sonra neymiş?
Kadınlar günü, analar günü...

Siz analarımız, bacılarımız
Siz karılarımız, sevdalarımız
Siz baş tacımız
Hep siz, siz deriz de
İşte öyle...

Sonra neymiş?
Kadınlar günü, analar günü...

Bir gün değil, her gün yüreğimizde olmalısınız,
hepinizin ellerinden öpüyorum.

Mehmet Fikret ÜNALAN