Zehir sözleriyle şerbet ezenler
Dostluk yollarına diken dizenler
Kin yolunda sinsi sinsi gezenler
Yakışmaz insana gize bak gize

Tartmıyor sözünü terazi kefe
Nasılda kesilir millete efe
Bu gidişle seni koyarım defe
Yakışmaz insana hize bak hize

Riya ile kine kapı açanlar
Dar gününde dostu koyup kaçanlar
Ondan olmayana nefret saçanlar
Yakışmaz insana tize bak tize

Niceleri derdest edip sürdünüz..
Masumların defterini dürdünüz
Zor ile olmuyor işte gördünüz
Yakışmaz insana teze bak teze

Yazar yalan yanlış söze bak söze
Timsah yaşı döken göze bak göze
İnkar etme durur inanki dize
Kalmamış ar damar yüze bak yüze

Tükenmiş kemiği nasıl azıyor
Millete diliyle mezar kazıyor
Edepsiz hayasız şiir yazıyor
Çürümüş astarı beze bak beze

Hakkınız olmayan devran sürdünüz
Ülkenin başına çorab ördünüz
Anyayı Konya’yı şimdi gördünüz
İyice beslenmiş Yoza bak yoza

Gerçekler ortada ayan duruyor
Zalım milletine tuzak kuruyor
Herkes kendisinden bir dem vuruyor
Berduş geziniyor poza bak poza

Bu gidişin ne önü var ne sonu
Kimse alınmasın çok hassas konu
Giydirmen ülkeye bu kanlı donu
Dört nala koşuyor toza bak toza

Üç kuruşluk aklı harcama boşa
DURAK’ın yazdığı gitmezki hoşa
Daha ne söyleyim sen gibi coşa
Astarı yırtılmış yüze bak yüze

Durak YİĞİT ((BATU_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ