2
Yorum
1
Beğeni
4,5
Puan
724
Okunma
Nefesin uzaktan gelen,,
Bir rüzgar gibi eserken,
Ben Kasım ayına boyun eğen,
Bir çınar ağacı gibiyim..
Ben seni;
Bana anlatmaya korktum yıllarca.
Satırları, mısraları, nakaratıyla,,
Ben herşeyini seviyorum...
Sen bazen şiir gibi,
Mecaz anlamlar yüklü bir gemisin;
Arkana bakmadan gidiyorsun,
Senin için çırpınan dalgaları umursamadan...
Bazen bir annenin şefkatli eli gibisin,
Saçımı okşayan;
Beni benden iyi anlayan,
Ama katı kuralları olan...
Sen aslında kalem tuttuğum sol elimsin...
Yok!
Aslında sen bir çevirisin;
Bir dilden öbür dile çevirmem gereken...
Bu da olmadı;
Sen karanlıkta yüreğimi acıta acıta,,
Zorla edindiğim bir Dilsin...
Edindiğim her kelimenin başına,
Besmele ile başlar gibi ismini yerleştirdiğim....
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)