kolaylıklar diliyorum hepimize bu yolda :)

iyi akşamlar...

Anlıyorum... Eleştiri konusunda yetkinlik hususuna şu açıdan fazlaca inanmıyorum; eğer tamamen bir edebi eleştiri veya üst düzey bir eleştiri yapmıyorsak bir de okuyucu gözüyle bakıyorsak herkes eleştiri yapabilir. Ben büyük keyif aldım tespitlerinizden ve dikkatle okudum. Haklısınız da... Şimdi o materyalizmden kurtulup geriye dönüşü nasıl yapabilirim bunu irdelemem gerek...

öncelikle kimseyi eleştirmeye yetkin görmüyorum kendimi şiir bilgim adına,ben sadece bir okuyucu olarak eleştiri getirdim.kaldı ki bu defterde maalesef insanlara yapıcı da olsa bi eleştiri yapamıyoruz,hemen yanlış anlamalar alınmalar oluyor..bu da insanı eleştirmekten korkutuyor ister istemez..oysa keşke güzel bir dille bana da söyleseler..

yazı olayına gelince..tamamen katılıyorum.aslında tüm sanatlar birbiriyle öyle iç içe ki..yani şiir yazıdan,yazı şiirden besleniyor.bi ara devamlı bana da diyorlardı, "aa bak senin nesir çok iyi,sen nesre yönelmelisin..şiirlerin bi şeye benzemiyo da" yani tam olarak böyle denmese de imada bulunuyorlardı.ben de iyiden iyiye kendimi inandırmıştım buna.oysa öyle bi şey yok bence.yazı yazıyosan biraz uğraşırsan kendini ona verirsen şiir de yazıyosun;aynı şekilde şiir yazıyosan yazıya yönelirsen o da oluyo..ama dediğin gibi bi tarafa yönelince diğer tarafın biraz gönlü kalıyo...

senin önceki şiirlerinde okurken kendimi öyle kaptırıyordum ki, şiir bittikten sonra "yav ben nerdeyim " oluyordum ciddi ciddi..öyle içine alıyordu..şimdi de güzel ama çok materyalist kokuyor..

Evet tastamam söylemek istediğim buydu. Edebiyattan kastım duygudur aslında çoğunlukla. Ben de biçimsel denemeler yüzünden -sonradan hayıflansam da- duyguyu alta çektiğimi hissediyorum.(Ayrıca lütfen çekinmeyin eleştirmekten) Kapalı şiirden hoşlandığımı hep belirtmişimdir. Ancak bu kapalılıktan algıladığım, okuyan herkesin kendi kişisel yaşantısından da yapboz parçaları bularak farklı duygulanımlara takılması. Yoksa farklı metaforlar, imgelemler kullanarak zihni bulandırmak değil. Tamam zihin de bulansın ama kendi berraklığına ulaşmak adına. Son çalışmalarımda biraz isteyerek biraz istemeyerek gözardı ettim bunu. Bir nedeni de öykü yazmaya ağırlık tanımam şu sıra. Edebiyatın, sanatın hiçbir dalı sanırım boş bırakılmayı sevmez. Öyküye eğildikçe şiirden bir nebze de olsa uzaklaştım. Aldığım keyiften değil asla ama yazma sürecimden. Yeni yeni toparlama sürecine girmekteyim...

peki o halde şurda biz bizeyiz madem..

sanki son şiirlerinde duygu da biraz geri planda.yani ben o duyguyu alamıyrum son 3-4 şiirinde...

galiba bu sese biraz da duyguyu da katmak gerek gibi gbi..

Elbette, katılıyorum kesinlikle. Bu şiirde biraz daha sesi ön plana almayı, anlatımı kapalı kılmayı hedefledim. Bazı farklılıklar bu yüzden. Beğeni için tekrar teşekkürler. Ben de sizin kaleminizi keyifle okuyor ve öğreniyorum. Arayış dönemi sanırım okuduklarımla da ilintili. Hep derim kendi adıma otuzuma dek veya sonrasına dek tam bir özgünlük yakalayabileceğimi ümit etmiyorum. Böyle denemelere ihtiyacım biraz da bu yüzden. Sanırım yazmak istediğim şiirin görsel hafızasının ve görselliğinin de yüksek olmasını istediğimden bazen ne yazık ki edebiyatı geri plana atıyorum.

aslında bu şiirde yaptığın değişiklikten bahsetmiştim ama genel itibariyle şiirlerinde de bir farklılık olduğunu gözlemliyorum..ki dediğim gibi ben bu kalemin neredeyse her yazdığını beğeniyorum ve zaman zaman hepimizin bi arayış dönemi oluyo, ki bu da bana göre çok normal.

Evet, aslında kalıcı değil bu değişiklikler, yeniden sesimi bulacağıma inanıyorum. Sadece bazen böyle denemeler yapmaya ihtiyaç duyuyorum. Çalışmalarımı kısıtlamaya, zorlamaların nereye gideceğini görmeye çalışıyorum. Fakat bu çalışmam sonuncusuydu dönemin. Yeniden sevdiğim tarza döneceğim, çaba harcıyorum bu konuda...

şiirde biraz farklılıklar olmuş sanırım..

En içten teşekkürlerimle, esenlikler...