Julien
Küserdi Julien bisiklet yollarına
Çamur kerevetinden düşmüştü
Yağmurdan sıvışıyordu oysa pedalları
ve takıldı ayakları çocukça
Üzerdi flamingoları Julien
Kuluçka tanrısını ve Rhöne’i
O buzun gözyaşları ulu nehri
Aslında çokça severdi bu göçer deltasını
Eve giden çetrefil patikasını
Daha 12 yaşında bacakları
Düşerdi Julien bisiklet yollarına
Gidona yapışıyordu avuçlarından su
Yağmurla savaşıyordu korkusu
Yıl 940 – Kışa doğru
Şarkı söylüyordu göğsünde Edith
oh Embrasse-moi

Gamalı haçlar ve Subay kılıçlarının parıltısında
Kan güdüyordu rüyasında Julien
Ve henüz annesinin ülkesindeyken
Bir SS ateşe veriyordu yatağını
Ve ıslatmadan uyanamıyordu altını
Krakov ceset kokardı
Gaz kokardı burnuna cam açıldığında
Paris’te bile hatta
En kötü rüyasında ise
Auschwitz yanardı alev alev
Annelerin teni kokardı dumanda bile
Julien annesine kokardı.
Julien erkek, oğul
Ayrılık hep ölüme yol aldı avucunun çizgisinde
940. – Yaz sancısı
Todas mis Esperansas
Söyle daha derinden Hazan’ın kızı Victoria
Söyle işte kayboluyor Julien ve göğsündeki çocuğun rüyası


( Roman Polanski’nin yaşam öyküsünden etkilenerek kaleme alınmıştır )