1
Yorum
0
Beğeni
4,7
Puan
805
Okunma
Gün onuruyla doğdu bugün,
Elimde bir topak sen,
Aşkla sınadım,
Kirlendi...
Elimi de kirletti...
Çelik çomak oynayan çocuk kadar kaygısız olabilseydim;
Altın sözlere sığdırıp sığlaştırırdım seni...
Söz-de sevmek isteseydim
Onca derine inemezdin nihayet...
En doygun ve sükut çağımda
Çağlayana heves etmeseydim,
Bir göl kenarında,
Söğüt ağacıyla sohbet ederdim mesela...
Koca bir adam,
Sahte Kahraman...
Hadi çıkar o pelerini artık at,
Edepsiz aşkımızın üzerini örtelim,
Unut,
Tüm kahramanlık hikayelerini
Ve sök at göz bebeğindeki ışıktan, aşk maskeni...
Vaktidir artık
Sen ezberini boz dünün...
Aşk-ım onuruyla öldü bugün...
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)
Cevap Yaz