Son Umut

Yoklama gözlerimde, dünya denen mereti,
Sevdirir kendisini, hayat denen iğreti.

Tırmanırken tepeyi, iner mi sandın ordan,
Ruhum perişan olsa, beden düşer aradan

Aşk çıkar yüreğimde, sevgi ile barışık,
Benim ruhum sevmeye karış karış alışık.

Süzülsünler sessizce, ilerlesin gemiler,
Ne eylesin sevenler,harap eder seviler.

Damlıyordu çeşmesi, kırık dökük pınarlar,
Gülüp oynar aşıklar, tasından mey sunarlar.

Dibi delik tasından, içiyorsa yosmalar,
Beli bükük duruyor, kanıyordu aynalar.

Sessizce ilerlerken, ipi kopar kayışın,
uykuya yatıp kalır, rüyalarda barışın.

Gün gelir geçer iken, buralar bom boş olur,
Geride kalan vaktin, hesabı çok hoş olur.

Yürür zaman, yürürken, en yüksek tepelere
Katık eder insanı, götürür nerelere.

Çiçekler açarmış geçmişin ta dilinde,
Zeval bulur umutlar, geleceğin gönlünde.

Koşar adım kaybolur dakikalar buradan,
Sarılır son bir umut, göçer gider dünyadan.

Sonsuzluk gelip bir gün çabuk çatacak bize,
Her şeyi bırakıp, bedava satacak size.

Böyle geçip gidiyor hayatımızın anı,
Durma artık tanı sen ,bil seni yaratanı.

20-02-2013
Hayrettin ŞAHİN