SAHİPSİZ MIRILTILAR!!!

Bir sızıntı oldu silüetimde, sülietim karmakarışık.
Tatsızlaştı mırıltılar ve miski amber tufanını yaşıyor günahım.
Yağdı kâbuslar inci gibi denize.
Denizlerde med cezir olmuş, çıplak kalmış hurufat.
Kaybettim ansızın suretimi, Pisa kulesinde eğriydi bütün gerçekler,
Ben bir İtalyan’a âşık oldum diye, her yer Roma’ydı.
Elimde gramofon, eşlik ettim iç sesime, iç bendeki hevesi Milano…
Cam kırıklarını ısırdım, lisanım kanlı, pişmemiş akıl ocaklarım.
Değerini yitirir mi altın çamura on kerede girse?
Yitirmedin değerini Aşk, benim ekinoks kalabalığımda.
Bir an orkinoslarda suda boğulur, nefessiz kalırım yeniayda.
Ve takvim yaprakları ağacına koşar,
Çiçekler bin yıllık yalnızlığa inat kusar bütün nefreti toprağa.
İncinmiş bir yürek ağrısı gezinir terminallerde,
Yoksul bir kadın şarkılar söyler, lodosa yakalanır sanrılarım.
Bütün kerametini yitirir aynalar,
Ben sahipsizce ismini mırıldandım diye…


KEFaret