0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
866
Okunma

yalnızlığın kör karanlığında
bir mektup yazıyorum
sana mum ışığında
yokluğun kör bıçak
ruhumu kanatıyor
herşeyden vazgeçtim
ama aşktan geçilmiyor.
yokluğun kör bıçak
kalbimi kanatıyor
böyle çok sevince
aşktan geçilmiyor
gözlerimde yağınca yağmur
belki o zaman yüreğim soğur
içimde biriken
acılar belki ozaman kaybolur
gözlerimden geçen bulutlar
gün açınca kaybolur.....