k/adın dilimde huzurun türküsü,
içimde Prag gecelerinin kar beyaz sıcaklığı,
k/adın çığlıklarımın aşk rengi,
yarınım,
yüreğindeki yaraları sevdim dünden arınarak...
cennetin beşinci kapısında buluşurken,
zamanın dili tutuldu,sokaklar lal,
yağmurla denizin randevusunda evren melekler gibi saftı.!

Z/engin yüreğimin gülen ışığı,
hep aç uyanmak istiyorum sana, güne ve şiire...
bir içimlik ötede bekleyen sevdam
seni içiyorum ab-ı hayat gibi...
seni seviyorum asırlardır üşümüş gözlerim gibi...


iki mavinin kesiştiği yerde şaşkındı düşler,
kelimeler güz yorgunu,
kelimeler bizden öte...

Aralık’tı zaman ve kapı,
Yine deniz küskündü düş vurgunu şarkılara,
Sen geldin nurşeyim,
Hem canım yanıyor, hem mutluyum…
Önce fıtratını sevdim,
Önce yüreğinde öldüm,
Önce SEN oldum,
Önce can/evlerimiz üşüdü
Sesten, bedenden öteydi aşk,
gözlerindeki fırtınaya yakalandım açık denizde...
son yolcusuydun aşkın
ve baharın...

Renklere dizelere sığmayan şaşkınlığım,
Her yağmur damlasında seni buldum,
Yağmurum, içimdeki nur,
Çikolata canavarı şımarığım,
Dizlerimde uyuyan en ipeksi düşün saçları…
seni kendim kadar sevdim
dört kitap üstüne yemin ederim...

hüzünlü sabahlardan arın,
Abant’ta çam kokulu kahvaltımızı düşün
Ki böcekler bile sevimliydi.
Gözlerimiz bakışmaktan bitkin,
Karpuz lekeli yanaklarımız Diyarbakır kokuyor,
Bodrum ve deniz, düş yorgunu yüreğimizi ağırlamaya hazır,
Soyun kalabalıkları,
Çıkmaz sokak değil, aşk
Burgaçlar dolusu içine çekti sevgi dolu buluşmalar,
Mudanya’da, Dicle’de, Gediz’de…
ve kaç ’aşk yılı’ aşiyan’sız kuşlar gibi su aradım sensiz coğrafyalarda...


Gözleri hüzün lekeli kadınım,
Önce yüreğindeki yaraları sevdim
Tütün kokulu parmaklarını…
Seni buldum ya,
İlk işim anneme teşekkür etmek oldu
Beni arabesk şarkılarla büyüttüğü için…

İbrahim EROĞLU
14 Aralık 2005
Gümüşlük/Bodrum