bak
damlacıklar düşüyor dağların kayasına
hadi
sür ellerini fark etmez
merak ettiğin karışım renkler
nafile yorulmasın şeytan kınasında

pergel misali
istediğin kadar dön topuklarında
zerreden ibaret bir nokta izlerin
ufkun aciz, düşünceler kısır döngü
en iyisi
çal da git şen baharı, güz ayazında

içini soğuturken aldığın nefesler
verirken ısıtır elbet harici yosunları
hangi diyar sıcak, nedir ölçüler
bilemezsin
bahtına ne serper esintiler

unutma
biri binden değerlidir süzgüdeki tellerin
bulut öncesi nem hünerinde
küflenmiş cımbızların öfkesi çok derin
nihayet
medet umduğun tırnaklara
takılı kalır duygu yüklü gözlerin

karada yüzen
gemiler misalidir ayrıntılar
şimşekler çakarken deryalarda
sanki bir an
dalgalarda boğulur yakamozlar
hayaller demlenirken geceden sabaha
neylersin, yeni günde
bir tutam huzura izin çıkmaz hatıralardan
26.02.2013-Ahmet BOZTAŞ