şimdi iç denizlerimde kulaçlar atarken
kayboluruz biz kıyıda
hırçınlaşan dalgaların en delisiyim...

üzerime kilitler vuruyorsun
içinde sıkışıp kaldığım bir bardakta,
satır satır akarken sana
hayallerim titriyor soğukta
sen yine farkında değilsin,
ömrümü ömrüne verebilirim
sevdanın alevinde yanabilirim...

kırdın yine kalemimin belini
boş bıraktın minicik ellerimi,
bu akşam da hüzünler biçeceğim
sensiz oturup hep seni içeceğim...

kalbimdeki resmine göz süzerken
avuçlarında kalan yüreğimi alıp döneceğim...

kolay değil artık hayat yaşamak ne de hoyrat
şimdilik gel şu sedire yat,
unutalım derdi kederi pervasızca yaşayalım geceyi
sana dalsın gözlerim güneş olsun sözlerin...

beni karanlığa mı kilitledin?
oysa ne umutlar besledim
gülücükler gönderdim sen hak etmedin...

gözümün bebeği ol demiştim
göz yaşlarımı neden kirpiklerime diktin?

şu yollardan çıkıp bana gelemedin
mutluluk şarkısını dinletemedin
değer miydi bu acıları yaşamaya
geceler boyu uykusuz kalmaya...

birazdan çıkacağım ıssız sokaklara
seni sensiz yaşayacağım sarılırken boynuna

sorma artık nerdeyim
hasretinle beraber Niko’nun meyhanesinde
kan revan içindeyim...

Sibel Bozbay