4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1037
Okunma
Yak bir kibrit yüreğine can bildiğim,
Yak ve aydınlığa kavuşsun içindekiler,
Tutuşsun ve kor olsun
sonumuzu hazırlayan birikintiler,
Karanlığın içinden aydınlık bulalım,
Tüm depremlere inat,
Ayakta kalmayı başaralım,
Her zaman olduğu gibi,
Sahi
Hep böyle yapardık değil mi?
Zaman tüneline girdiğim oluyor bazen,
O kadar çok şey anıyorum ki ayak üstü,
Kimler geliyor aklıma adını dahi anımsayamadığım
Silinmiş, unutulmuş kareler var sanki
Tüm çablarıma rağmen
aklımın bir ucunda unutulmaya yüz tutmuş...
Cevap Yaz