Yer ve gök yalancı ışıklarla bezeli
sahte ve ezeli ve yalanlar

Bazen sahi bazen yalanlar
söndürür nurunu fersiz gözlerin
Bitkin göz kapakları birer birer düşer
seyre dalar sessiz sedasız sönen ışıkları

Saniyeden bir gün geçer
yorgun düşlerden hayal


sabah dalga dalga yayılır
vakti gelmiştir yeni ayrılıkların
yalnızlıkla bir gün başlar
ızdırapla günler biter
ilkler sonlara
ve her şey bir nefes daha akar


candan ruh süzülür
ömürden nefes
ve bitmez bu yalnızlık
gel diyene kadar son ses


hepsi yalan
sen ve ben
yer ve gök
ve ışıklar
hepsi yalan


bir nergis uzanır mavi sulardan
serin, gölgeli
ve mahzun
sızar damla en yükseklerden
bir leylak yada şekilsiz bir taş
çehresi karanlık benliğime yoldaş
bir nergis seyreder yansımasını
mavi sularda uçan
ruhunun
ve bir damla sızar göz bebeklerinden
ve giden ruhunun derinlerinden


yalanlar
hangisini bilsin
hepsi ordalar
neye inandıysa
hepsi sularda

hüzn yalan
aşk ve yalnızlık
hepsi yalan
tek bir doğru var;
mercan mavisi gözlerinden
sonsuzluğa uçan .
HASAN DEMİR