Ey pecereme konan kınalı kuş
rüzgarda ürperen dağlı gelincik
nazlı nazlı akan ırmak
alıp götürün yüreğimi
bırakıp gitmeyin beni burda bir başıma
bırakıp gitmeyin n’olur anlayın işte
ben onu çok seviyorum

Biz onunla birer martıydık aynı denizde
umuda savrulan gemide aynı yolcuyduk
aşk bir masal
kavuşmak hayal miydi?
anlayın işte bir çöl kadar yalnızım şimdi
ben onu çok özlüyorum

İstedimki toprak olayım
yaprak olayım rüzgarın önünde
beyaz bulutlara yükleyip sevgimi her sabah
ona yollayayım
bir rüzgara açayım kalbimi bir de sulara

Biz onunla bir tomurcuktuk hayatın nazlı kollarında
birer çiğ damlasıydık aynı gül yaprağına düşmüş
anlayın işte çok yalnızım şimdi
bir hasret çölünde kan ağlar gözlerim

istedim ki, onu sevmek gülüm,
gülaydınım, sabahım olsun
istedim ki, onu sevmek yeşil bahçem,
nazçiçeğim, baharım olsun
İçtiğim her suda onu bulayım
kokladığım her çiçekte onu koklayayım
ona dökülsün yüreğim damla damla

istedim ki,
umudum, ekmeğim, cançiçeğim
zülfü yarim olsun
serin bir meltem gibi saçlarıma
soğuk pınar gibi. umutlarıma dolsun her sabah
sevgisi aksın içime damla damla

ey pecereme konan kınalı kuş
rüzgarda ürperen dağlı gelincik
nazlı nazlı akan ırmak
bırakıp gitmeyin beni burda bir başıma
bırakıp gitmeyin n’olur anlayın işte
ben onu çok seviyorum


1977 Nijmegen
Nuri Can