Hayat tyatrosunda her gece,
Kimliksiz bir sevgiliyi oynuyorum.
Yüreğim dingin,
Çığlıklarım sessiz,
Oynanan oyunun adını sormayın,
Söyliyemem.
Adını ben koymadım’ki;
İsterseniz adına siz aşk deyin....

Yüreğimdeki yaraya merhem olmadıktan sonra,
Teslim olmayıp kadere isyan etikten sonra,
Gün olur suskun,
Gün olur avare.gün olur bezgin,
Kasırgalar kopar görmeyince içimde...
Yüreğimdeki çığlığı denizlere yüklerim...
Limandan limana savrulur giderim...
Ben adını koyamadım ki,
İstersen sen koy;
Adı aşk olsun....

Soluk bir gül.
El değmemiş, harami gözlerden ırak.
Talana uğramamış.
Birileri girmeye çalışmış, hoyratça gül bağıma
Başarmaya ramak kalmış,
Ama;
Dikenleri yüreğine batmış...
Hazanı yaşamadan sararttılar baharımı
Yüreğimi üzdüler bakarken gül bağına...
Toprak küskün, yağacak yağmurlara..
Şimdi o bahçeler de;
Ne gül kaldı ne de sümbul!
Bir zamalar kalblerde açan tek güldüm.
Şimdi elden ele koklanan
Tüm güllerin içinde,
Yabani gül oldum...
Ben oyunun adını sana bırakıyorum;
İstersen bu oyunun adı aşk olsun.....

cem
antalya
23.02.2013