Yüreğinde
Filizlenen aşkın
Esiri olmaya bilirsin

Mavi hayallerin
Kurulmasına da
Engel olabilirsin

Yüreğinin
Umutsuzluk nidalarına
Bigane kalabilirsin

Ama bu sensin
Bensizliğin
Hengâmesinde
Bir sensin

Mısralarında
Latif beyanlarını
Yudumlamaya çalışırken

Boğazımda
Düğümlenen
Naçar kaldığın
Feryadını işitirken
Bırakmak istiyorum

Her şeyimi
Bilmediğim
Yanına ilişmek için

Sen senle
Hüznü solurken
Geceye dalarken
Aşkının kollarında

Bilmekteyiz ki
Bu bir arzu değil
Olamazda zira
Tenler açmazda

Biri Anadolu’da
Diğeri Avrupa da

Sen ise
Yalnızlığın karesinde
Çaldığın
Her nağmelerinde

Biliyorum ki
Ben yokum
Senin hayalinde

Sen istesen de
İstemesen de
Bu bir sevdadır
Aşkın pençesinde

Ne sende
Ve ne de bende
Söyleyemeyiz ki
Bir arayışın zaferi olsun

Asla
Zinhar olsun
Olamazdı böyle bir gayretim

Kendimle yeterdim
Ne vakit ki sen
Mısralarınla
Bam telimden vurdun

Hiç bekletmeden
Diyordun sanki
İçimden geçenleri biliyordun
Yazdığın namelerinden


Ne olur
Bana açık konuş
Sanki bir tınıdan
Bir tuvalden her boyadan

Her nasıl ki
Rahatça bahsediyorsun

Şairden
Yazardan
Müteferrikten

Sevmesen bile
Gölgelenmeme
Esintinde kalmama

Sarfı nazar etmen
Hançerlerin
En ihtişamıyla saplanan
Yüreğimde ki yaranın sahibiyken…