32
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
3670
Okunma

Otuz üç yıl dile kolay
Bir ananın evladını araması
“Kapımı açık bırakırım hep gelirde oğul bulamaz”
Umut beslemek hergün
Akşamında kırgın yatmak yatağa
Yoksun evladından acılarla
Oy Berfo ana oy…
Cumartesilerde anaların anası
Direncin temsilcisi
Eylül yaprağı misali savruldu
Eğilmedi
Bükülmedi
İnsanlık suçu işleyenler karşısında dimdik
Yandı ocağım!
Sizinde yansın “Kemiklerini verin”
Eylüller utanın diye haykırdı hergün.
Oy Berfo ana oy…
İşkenceler, ölümler, kayıplar
Devlet sırları oldu bunlar
Mezarları kayıp
Kemikleri kayıp
İzleri kayıp
Utanmaz mı bundan kimse
Söz verenler “bulacağız diyenler”
Ölümünle eğilmez de başları
Oy Berfo ana oy
İşkencelerde inliyordu dediler Cemil in
Attı dediler camdan aşağıya kendini
Yok oldu, sır oldu dediler
Yılmadı, anaydı
Selvi ağacının altında bir mezarı olsun diledi
Bulun çığlıkları
Kemiklerini bulun
Hangi kapılara gitmedi ki
Yüzbeş yaşında, ambulansla geldi duruşmaya
Ve tek isteği ölüsünü bari verin
Oy Berfo ana oy
Bir kez daha boynu büküldü cumartesilerin
Ve utancın karşısında dimdik duran analar
Kaybettiler Berfo analarını
Işıklı olsun yerin
Mahcubuz ülke olarak sana karşı
Veremedik Cemilinin
Ne ölüsünü, ne dirisini
Gömmeyin dedin oğlumu bulmadan
Gömeceğiz toprağa
Yaşayacaksın yüreklerde
İnsanlık yaşadıkca..
5.0
100% (26)