Diyorsun ki sevgili, sen yine mi ağladın
Hasretinden biter mi, benim gözlerimde nem
O masum bakışınla, yine gönlüm dağladın
Özlemleri bitirmek, elimde mi bir tanem

Unutma ki meftunum senli güzel anlara
Benim için yarın yok, gam düştü fidanlara
Ne hâl diye sordukça, sığmadın izânlara
Yürek sesini dinle olmasın dalda şebnem

Hep solumu ağrıttın yön veren güney gibi
Ninnidir sanki sesin, gizemli bir ney gibi
Kavursa da sıcaklık, güneş ile ay gibi
Sen ışık ol sevdama,ben de çevrende dönem

Haber verme çıkıp gel, şu gönlümü alıver
Ellerimi tutup ta, yüzüme bak, gülüver
Kuruyan dudağıma, bir öpücük salıver
Hasretinden kavruldu, nasıl yanıyor sinem

Hele sesini duysun, kalbinden gam’ı siler
Bir de seviyorum de, bak yüzüm nasıl güler
Dua avuçlarımda, Rabbimden seni diler
Virandır, perişandır, bil ki; şu gönül hanem

Diyorum ki sevgili, düşmesin aşka gazel
Yüreğimde ki sevda, sadece sana özel
Seni düşünmek güzel, adını anmak güzel
Konu da sen olunca, bak yine düştü çenem

Lüzumsuzum sabreyle, her şeyi biliyorsun
Söylemiyorsun amma, hasretten ölüyorsun
Ara da bir kendini, yokla, de ?, n’oluyorsun
Sende diyecek misin, benim deli, divanem

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ