29
Yorum
36
Beğeni
5,0
Puan
2380
Okunma
""Zaman sökülmeye başlar dikişinden ""
yine bir sabah vakti
papuçlarıma dolmuş koşuşturmaların izini sürüyordum tek başıma
sırtını güneşe vermiş
gölgesini adımlara çizmiş
bilinmeyen bir gidişin teriyle yakınıyordu nefsim
kucağımda ateşi sönmemiş düşlerin ağırlığı
karıncalanmış ellerimle okşuyordum etlerini
yolumun yokuşuna vurduğum dünlerden
silinmeliydim tüm geçmiş
gidişimin gelişi sayılıyor
susuşumun avazı kırıyordu sisten dalgaları
gün akşama sarılacak
gece yatağını paylaşacaktı zamanla
yıldızları sökülen göğün toprağa düşen silüeti kazılır tırnaklarla
batıklarından küflenmiş pusulalar
aklımın kapılarını aşındıran vakit
sabrımın duvarlarını deler
gün
bugündür
der ...
ışıkları sönen şehrin ayaklarına dolanır sokak lambaları
kimi kendini
kimi k/ayıplarını dağıtır doğmak adına
ve acemi şansı yeniden kurar hayalleri kumdan kapılara
sen gönlüm,
saadetin kutsal topraklarına basılı ayakların
korkma ... !
18/02/2013
17.35
eMİNeYZAMAN
5.0
100% (33)