Beni sabaha karşı vurduğun zaman
işte tıpkı böyle
Delicesine gülüyordun
Silah seslerine
Polisler ambulanslar gelmişti
Kapıyı kırarak içeriye girmişlerdi
Sen hala delicesine gülüyordun
Bense yavaş yavaş ölüyordum.

Beni hastaneye
Deli aşkım seni ise
Dilim varmıyor söylemeye
İşte o yere götürmüşlerdi
Orada yıllarca gülmüştün
Bir gün karşında beni görünce
Gülmeyi unuttun

O günden sonra
Çılgın gülüşlerini gamzelerine sakladın
Bak yine kabuk bağlamış
Yaralarımla sana geldim
Hadi gül ne olursun tekrar gül
Hadi gül bir daha gül
Hah işte böyle
Gülünce güller açtı yüzünde
Gül dediysem sana
Öyle deli kahkahası atma

Korkuyorum bu gülüşünden
Yine beni vurup oraya gitmenden
Senin bir normal gülüşünü
Dünya gözüyle ah bir görsem
Ölsemde gam yemem
Senin daha silinmedi
Şizofrenik kara kaderin
Benimde tabancamda ki
Öldürmeyen mermilerim

CENGİZ DAMAR