Bendeki ben! Hani ben, senin, bir tek ar’ındım!
Nefsinde ben, der misin: “Benliğimden arındım!"


Kimlik mi önde gelir, benlik mi genel gider?
Bak akıl defterine, sor, muhâkemen ne der?
“Ne desem bilmem...” deme. Kılıf mı talih, kader?
Gönül gözelerimde, heder üstüne heder.


Kim çalıyor yuvadan sevincimi, söyle kim?
Canevime hükmeden kara cübbeli, ha/kim?
Hani sendin yöneten, hani sen/din müstakim!
İnsanlık kalmamış ki, yadigârın ne eder!


‘izmlerin ışığında, şaşıyorsun, hâlen de;
Nesrinden harf alınmaz; yazın, senin sayende!
Ah be, kâh/be dünya git; var git işine! Sende
Ar, vicdân: keyfekeder; bende ise: gam, keder.


Köklerini kopartıp, toprağa yad bir hayat!
Demezler mi: “Ey züppe! Var, bildiğin dilde yat!”
Gelip, kılıksız sözde; ajitasyon bir feryat...
Etme, sözün seveyim, rüşdünü kastına der!


Bir suçlu arıyorsan, gözgünde, sıkıysa vur!
Yak Hakk’ın potasında, sonra semâya savur.


28.08.2010 04.02 - 13.44

Salih ERDEM / AYDIN

Meraklısına not:
Züppe: 1. Giyinişte, söz söyleyişte, dilde, düşünüşte toplumun gülünç ve aykırı saydığı yapmacıklıklara ve aşırılıklara kaçan: 2. Seçkin görünmek için, bazı çevrelerdeki düşünceleri benimseyen, hayranlık duyan ve onlar gibi davranmaya özenen, snop:

Yazın: Edebiyat

Müstakim: 1. Doğru, doğruluktan şaşmayan. 2. matematik Doğrulu.

Ajitasyon: 1.Körükleme 2. (mecaz) Duygu sömürüsü yapma 3.(Mecaz) İnsanın zihninde ve duygu dünyasında sarsıntı yaratma. 4.(tıp) Çırpıntı. 5.(Ruh Bilimi) Kişinin ruhsal gerginliğini dışa vurması sonucu oluşan etrafına karşı saldırganlık durumu.

Gözgü: Ayna