Sen sensizliğinle beni,
Merhametsizliğinle içimdeki çocuğu,
Ve sessizliğinle sevgimi,
Sukunluğunla mutluluğumu tüketiyorsun.
Bana reva olmadığın halde öldürdün,
Bana inat etmekle ruhunu öldürüyorsun.
Oysa nefsinin başını ezmek,
Terkedip başka omuzlara baş koymak değildir.
Beni gün geçtikçe tüketiyorsun,
Ben sana dualar ediyorum.
Allahım sonumun yüzünü güldür diye,
çünkü hala seni Şems gibi seviyorum,
Mevlana gibi seviyorum, ölüm döşeğinde,
Bahçemde açan gülümsün, kokluyorum.
Gül kokunu yokluğunda bile.

Kaybeden neyi bulur onu içinde,
Biz neyi kaybettik kendi elimizle,
Sen yıksan da koca şehirleri gözlerinle,
Nasıl tüketeceksin yüreğimdeki seni,
İhlasla her gün, harf harf büyüdükçe,
Ve ben dua dua dilerken,
Sen beni ayaküstü öldüreceksin yine,
Ben bağımın gülü diye seni,
Dermeyeceğim, derdirmeyeceğim.
Lambalar yumacak gözlerini,
Şiirler sana yazılacak renkli renkli,
Aşkı yazdıklarını sananlar,
Boyamaya çalışırken gözlerini,
Bendeki seni gören dağ ağlar,
Sen uzat kollarını bir aşk kadar,
Sar beni hadi, düşecekse,
Kollarında ölmeli bu koca çınar.
Neyse artık yaşamak içinde geç,
Zaten ölümü anlamak içinmiş sınavlar,
Üzülme aşka kör sevdiceğim,
Sen istediğini istediğince seç,
Ben senden geçmeyeceğim,
Nefesinde hissedeceksin an be an,
Yüzmeyi bilmiyorsan dalma yüreğime,
Sur üflenip dünya durduğu zaman,
Sor bendeki seni meleklere,
Belki anlarsın o dakika kusarken kan,
Bekleyişlerin ne zor olduğunu,
Bir çınar düşer yere bir şehirde,
Anlarsın yanmanın yokluğum olduğunu,
Seni saklayıp gönlümde göçünce,
Yalan aşklara yer kalmadı ömrümde,
Yer yok bahçemde başka dikenli güle,
Sen ömrümde oldukça ruhumun özü,
Millet aşksızlıktan ağlarken, baki hep güle,
Yalan aşklar lazım değil ben gibi bülbüle.
Sen yıktın dağ gibi adamı ama sevgili,
Allah ömrünce güldürsün seni,
Bereket katsın mutluluğunla ömrüne.

BAKİ EVKARALI


AYDIN
15.2.2013.