Bülbülün sevdası bir gönca gül’e,
İnsanın sevdası bir tatlı dile.
Yuvadan çıkarır yılanı bile,
Yeterki acı söz dile değmesin.!

O yüzden kemiği yoktur ya dilin,
Panzehiri zehir eylermiş bilin.
Rezilde vezirde edermiş halin,
Dilimin sitemi gül’e değmesin.!

Sitem eden dilin mesnedi yoksa,
Torba dolsun diye edilen laf’sa.
Susmak en doğrusu konuşmaktansa,
Boş laf gidip mazlum kul’a değmesin.!

İncitici sözle bir taş atmaya,
Atıpta değermi bir kalp kırmaya.
Ha babam uğraşki sonra yapmaya,
Uğraşki söz ah keşke’ye değmesin.!

Ağızdan çıkan söz geri gelmiyor,
Pişman oldum demek fayda etmiyor.
Kabahat büyükse özür yetmiyor,
Ölçüp tartın deyin özre değmesin.!

TİRYAKİ her lafı tartarak yazar,
Düşünür taşınır sonuna saklar.
Edepsiz bir dili teneşir paklar,
Dil acı yaz derse el’e değmesin.!

13 Şubat 2013
20.51
İstanbul