Bir çay demle bu akşam buselik makamında.
Ellerinin ıtırı sızsın suya naz ile.
Tadını çıkaralım vuslatın da kâmında.
Yönelelim Kâbe’ye dudakta niyaz ile.


Çaydanlığın isine şiir yazayım dem dem.
Çayın berrak hâline gamzelerin karışsın.
Hasretin sancısına gülüşün olsun merhem.
Bu demin hatırına ateş suyla barışsın.


Adını biz koyalım çay kokulu zamanın.
Tütsülensin anılar sohbetin kucağında.
Şerhini yapsın kalem senle geçen hoş anın.
Tutsak kalsın gönlümüz aşkın ipek ağında.


Kirmene saralım da çevirelim zamanı.
Senin demlediğin çay yıllarca konuşulsun.
Çay mahreçli olsa da sana dair her anı.
Çaya teşne dudağa çayı daima sen sun.


Hangi gazele sığar senin demlediğin çay.
Zarafetin manası edan ile örtüşür.
Sana özenir zaten gökyüzünde dolunay.
Seni hayal etmeyen demlikle bardak üşür….
Ankara, 14.02.2013 İ.K