İçimi acıtmakta aşk yarası..
Hangi ilaç derman, hangi merhem çaredir..
Sürsem,
İyileşsin diye yarama…
İçim yanmakta, kalbim sıkışmakta aşk yarasından,
Görürseniz sevdiğimi söyleyin ona..

Boyun eğdim bile, bile.
Şu benim seven yüreğim, eğlensin diye.
Fakat,
Yine de unutmak mümkün olmadı /sevdiğimi..
Bekledim, beni düşür, bir gün onun da aklı başına gelir diye.
Sonunda, içimdeki hasretim umman oldu,
Görmeye, görmeye..

Dediler,/ düşünme onu.
Kalleşlik paraya pula tapmaktır./ budur yaşamın kanunu.
Bilmez’ misin sen dediler bana...
Nereden bilebilirdim’ ki.. /Bana hep samanlık seyran olur dediler aşk için.
Sevmeyi öğrettiler, sevilmeyi öğrettiler
Sevdirdiler, yüreğimi hale, hale, aşk ateşiyle dağladılar,
Yaraladılar.,
Ve beni, inandırdılar.
Gözlerimden yaz sıcağında, yağmur dolu yağdırdılar.
Sevdim ben’ de, /en sonunda.

Ağla, /ey yüreğim ağla.
Sevdiğini paraya pula önem verenler aldı.
Ve senin, için yandı.
Ne o dedikleri samanlık seyran oldu, nede senin filizlenen aşkın kaldı
Beş paraya sattılar seni.
Ve geriye senden sapla samanın kaldı.
Gördün işte şimdi, yıllardır yaş döken gözlerimi.
Ey benim dertli yüreğim,
Yeter artık üzüldüğün /şu gözyaşlarımla dağla yaranı..

12 Şubat 2013
Yüksel Şanlı er


Not şiirin öyküsü öykülerim bölümündedir.
teşekkür ederim.