Dünya Sevgililer Günü içindir...

-I-


Bizim sokakta iki ağaç
Aynı cins,
Birisi gölgede duran,
Diğeri yüzüne güneş vuran;
Çok fark var aralarında.


Erken indi bahar
Güneş gören dallara;
Uçlarında taze sürgün,
Öteki solgun duruyor hâlâ
Gün görmemiş, üzgün...


Anla sevgili
Böyle işte sensizlik
Gönül aşka muhtaç;
Gün görmeyen solgun ağaç...


-II-


El ele, göz göze
Yaklaş bana;
Baktıkça, gözden öze
Dü/şen sıcaklıktır aşk!


Toprağın kâlbi derin
Yanak yanağa
Dokununca ellerin
Kökten gövdem can alıyor...


Ağaç olup, gün görmek
Güneş görmek,
Filiz sürmek dal ucunda
Seninle bana kalıyor...



-III-



Düşlemek bile güzel aşkı;
Değişiyor adı muşmulanın
Yenidünya oluyor;
Bizim sokakta iki ağacın.


Meyveye duran dallar
Düşlerinde yeni dünyalar
Belki bir gün
Gerçek olur rüyâlar...



-IV-



Rüyâ deyince aklıma geldi,
Önceki gece
Seni gördüm rüyâmda
Anlatayım;
Ben yatağa düşmüşüm
Hastayım, uyuyorum
Uzanmışım boylu boyunca
Alnımda bir sıcaklık
Rüyâmda uyandım birden
Ne göreyim uyanınca;
Ellerin yüzümde,
Saçlarıma dokunuyorsun
Tenimi sevip okşuyorsun...

...

Ziyaretime gelmişsin
Bilmiyorum neredeyiz;
Fakat yeni bir evdeyiz;
Rüyâ rüyâ içinde...

...

Dokunmak istiyorum
Dokunamıyorum sana
Boynundan öpmek istiyorum
Hasretle kucak kucak
Beni öptüğün gibi,
Dönmek istedim yüzüne
Dönemiyorum bir türlü
Kıpırdamıyor ellerim
Derken salondan içeri
B/aşka biri girince
Çok garip
Tuhaf olduk ikimiz birden,
İrkildik; suçlu gibiydik
Neredeyse eriyip
Akacaktık yerin dibine...

...
Ve sonra gerçekten uyandım,
Güneş doğmuş, sabah olmuş
Düşmüş üstümdeki yorgan
Üşüyormuşum;
Yel esiyor ordan burdan,
Gelmişsin rüyâmda
Gün ışığı ellerin,
Sevip okşamışsın şefkâtle beni.

Haydi gel
Sen bu düşü yor,
Ne yapsam ne etsem
Bize ayrılık düşüyor...


Seni sevmek işte böyle zor.


Şaban AKTAŞ
12.02.2013