10
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
2040
Okunma

Dün 50 yaşɪnda Hakkɪn Rahmetine kavuşan 38 yɪllɪk arkadaşɪm Kamil Mustafaoğlu`nun ve gurbette ölen tüm gurbetçilerin anɪsɪna.
GURBETTE ÖLÜM
Doğduğun yeri biliyorsun
Yazɪyor nüfus kütüğünde
Ya mavi, ya pembe
Nüfus kağɪdɪn
…..tarihinde
…..şehrinde
Doğdu diye
Büyüdüğün yerde belli
Genelde
sɪcacɪk ana kucağɪ
Baba ocağɪ
Seni doğururken ölmediyse
cefakar anan
Büyüyorsun
Anan göğsünden ak sütünü vermeyi bɪraktɪrɪyor
Yavaş yavaş
iki tane dişinle göğüslerini ɪsɪrdɪğɪnda
Boncuk,boncuk
yüzüne bakarken
Sɪkɪyor burnunu
Dişlerin gevşeyi veriyor
Sonra biberonu saklɪyorlar
Katɪ mamalar, çorbalar derken
Ekmek kavgalarɪn başlɪyor
Kader bu ya
Gurbete düşüyor yolun
Hasret türküleri söylüyorsun uzaklardan
Sɪcak hayallerin donuyor
Gurbet çok soğuk üşüyorsun
Erken yaşlanɪyorsun
Hatɪrlayɪp soranɪn da azalɪyor
Soluveriyorsun ömrünün baharɪnda
Öleceğin yerde anlaşɪldɪ
Gurbettesin
Ve orada ölüyorsun.
Uçağɪn arkasɪnda götürüyorlar seni
Sarɪlɪyorsun toprağɪn altɪnda, toprağa
Kokladɪğɪnɪ, şükür kavuşturana dediğini
Başɪnda Fatiha okuyanlar duymuyorlar
Özlem gideriyorsun sonsuza dek
Doğduğum yerler
Özlediğim toprak
Sana döndüm diyerek.
Yusuf Giraz
Oberhausen/ 11.02.2013
5.0
100% (10)