Ben bendeki beni tarif edemem,
Kendini bilmeyen haddin bilemez.
Senlik benlik kalkıp bir olmadıkça,
"Bir"liği bilmeyen şükrün bilemez.!

Nefsini köreltip yenemediysen,
Asıl şeytan odur bilemediysen.
Vahdedin sırrına eremediysen,
O sırra ermeyen şükrün bilemez.!

Akıl izan vicdan yok ise şayet,
Tarif edemezsin benliğin gayet.
İman etsen nolur bozuksa niyet,
Kalbi fesat olan şükrün bilemez.!

Mayamızda vardır elbet biliriz,
İlk rızkımız çiğ süt onu emeriz.
O ak sütü kendimiz zehrederiz,
Panzehri zehreden şükrün bilemez.!

Anamızın suçu yok bunda haşa,
Cennet verilmemiş anaya boşa.
Fesat yerleşmişse damağa dişe,
Fitne dolu yürek şükrün bilemez.!

Kendi kendimizi sanırız derviş,
Ulema kesilir oluruz ermiş,
Çalakalem ağız getirir geviş.
Edeb’i bilmeyen şükrün bilemez.!

Bazı dost düşmandır bazı düşman dost,
Yüzdeki deridir ne astar ne post.
Anlayan anladı sözümdeki kast,
Riya girmiş gönül şükrün bilemez.!

Özümüze iğne batırmak lazım,
Çuvaldızın farkına varmak lazım,
Son sözü tartmadan dememek lazım,
Dilin kemiği yok şükrün bilemez.!

Kendimize iğne batırmaz isek,
Acısını çekip hissetmez isek.
Çuvaldız can yakar bilemez isek,
Acıyı çekmeyen şükrün bilemez.!

TİRYAKİ özüne tutar merceği,
Söz ateş olsada söyler gerçeği.
Yazarak aklaştı saçı pürçeği,
Şiş yanmasın diyen şükrün bilemez..!

09 Şubat 2013
03.30
İzmit