Yüklediler yükümü saldılar gurbet eline
Alışamadım bir türlü, şu alemin diline
Bu ne haldır uzakta gelir garip başıma
Sıladan atılan o yetim yoksul çocuk ben oldum

Bağrı yanık gözü yaşlı düştüm gurbete
Gam dolu keder dolu, yaralı yürekte
Dertli aşığın hayli dönüp dolaştığı yerler
Şu gurbette atılan o yetim yoksul çocuk ben oldum

Zaman geçmek bilmiyor kadaş bu memleketten
Bu nasıl has duygudur, çikilmiyor yüreğimden
Çekilen çilelerden, mahrum kaldım özümden
Garip ellere atilan o yetim yoksul çocuk ben oldum

Ayrı kaldım anadan babadan birde yardan
Her gün parelendim yavrularimın hasretinden
Sila tahassür’ü , baba ocaği tüter burnumdan
Yurdumdan atilan o yetim yoksul çocuk ben oldum

Günler gelir geçer, hepimiz ölürüz vatan özleminden
Görüşmezsek eğer anam ahiretten buluşuruz
Hal hatır sorariz ,kendimizden gelmiş geçmişten
Kara toprağa gömülen o yetim yoksul çocuk ben oldum

Bir gün dikecekler bizim mezar taşımızı
Dökmeyin ne olur peşimizden yaşlarınızı
Ağlayıp sızlatmayın başınızı, dövmeyin dizinizi,
Dert dünyasina gömülen o yetim yoksul çocuk ben oldum

Berlin / Pevruzi
Hasan Yıldırım