YÜREĞİNE GÖM BENİ
Bir çift ela göze kandım,
Öyle sıcaktı ki bakışı kuru yaprak misali yandım ki yandım,
Kafesteki bir kuştu sanki yüreğim,
Karşımda durdukça yandım ki yandım,
Meğerse sahte gülüşe kanmışım,

Her yastığa koyduğumda başımı,
Derin hayallere daldım,
Beyaz gelinlik içinde, duvağını açtım,
Sevmelere kıyamadım,
Verdim, verdim ömrümü, yetmesin istedim,
Uyanmak ızdırap oldu, ama maalesef bende uyandım..

Onunla dünya hep aydınlıktı bana,
Ne güneş gerek ti, ne de ay,
Defterim kitabım, duam olmuştu..
Hem yazar, hem okur, hem dilerdim
Gece kapanan perdeyi açar diye sabahı beklerdim,
Açılmadı bak şimdi,
Açılmayacak,
Nasıl sevmiştim oysa,
Ya şimdi!...
Hazan oldum,
Yaprak oldum,
Sarardım, sarardım kurudum gazel oldum.

Kurudum çatlayan toprak misali,
Bu mu sevene yaptığın?, bu bana revamı,?
Beklerken yarını,
Senle kurulacak yuvamı,
Izdırapla, kanla doldurdun dünyamı,
İnandım, aldandım,
Yıkıldım bak şimdi,
Viranım, döküğüm, sahipsizim,
Issızım, kimsesiz,
Yalnızım,
Sahipsizim,
En acısı sensiz,
Sebepsiz, sebepsiz gidişin,
Dönmeyişin, gülmeyişin,
Yağmurumdun sen,
Senle yeşerir, senle büyürdüm,
Hadi gel, gel de göm beni Yüreğine!
Huzur bulsun bedenim senin teninde…

Şenol Köksal
08.02.2012