Koskocaman bu şehirde,yapayalnızım bir başıma.
Ne üzerimi örtecek sevgin var;soğuktan sakınacak,
Ne bakacak gözlerin var gözlerime;içimi ısıtacak,
Ne de ellerin var;saçlarımı okşayıp,tenime dokunacak.

Sadece ben varım sensizliğimle başbaşa.
Almış başını gidiyor,bir feryat bir karmaşa.
Tat yok artık suyumda;ne de ekmek,aşımda,
Bir sancı var can yakan;içimde tam şuramda.

Nasıl bırakıpta geldim bir bilsen, ben seni!
Hiçbişey yıpratmadı bukadar;yokluğun gibi beni.
Sensiz bir gemiyim sanki;ne yelkeni var,ne dümeni.
Bir çocuğum şimdi;alınmış oyuncağı,incitilmiş yüreği.

Telefonda sesini duyduğumdan,günlermi geçti sanki,
Elimde olsa telefonun başında,uyur kalırım inan ki!
Ne kadar da sevmişim,aşk değil;delilik bu bende ki.
Sensizim birtanem bak,yokluğuna dayanamam ki.

Mutluluk yanında olup, sevgini doyasıya tatmakmış,
Acı çekmek sevgine hasret;senden ayrı kalmakmış!..


27.03.2004 MTC