Eskiden vuslat öpücüğü kondururdu hayat seven yüreğe
Şimdi gülüp geçmekte zamane aşıkları sevenin sevdasına
Aşk diye diye çığırtkanlar mı yetkili mezat pazarlarında
Yoksa uyduruk bir masal mı türetildi şiirlerin satır aralarında

Karanlıktı o gece ay kayıp düştü gönle
Yıldızlar alay etti gıpta ile bakılası ömre

Köşkler, saraylar yüreklerde inşa edilirdi sevda denen yapı taşlarıyla
Kışlar bahara döner kuşların senfoni serenadının eşliğinde
Raksa ayak uydururdu aşk diye atan yüreklerin ritminde narin ruhlar
Ve bedenler sürgünde de olsalar, zifaf şenliği yaşardı aşk diye atan yürekler

Gönül kafa tutmakta aklın bildik yoluna
Beden ipi koparmış, zamane aşklarına

Oysa bereket fışkırmalıydı buğday başağının duruşunda mağrur ve güzel
Akmamalıydı dudaktan bedene cenabet kaldırımlara aşk
Gözlerimiz, dağlar delen aşıklar aramaktayken Emrah’ın sazında
Heyhat! Hasat zamanı sanmakta şehvet kuytularında ki haram duygular

Zamanlar mı değişti, yoksa bizler mi geri
Aşk hazineyken canda, bir öpücük oldu ederi

Zamane aşkları sarmaz oldu sevda diyen gönüller
Bulaşmasın çirkefin batağına abdesti bozulmayan beden
Yürekte haz olsun bir ömür elini tutamadığı güzel düş
Geçtik gündelik oynaşlardan
Lâkin vazgeçilmez sevdadan, şiirlerden...