Gözleri ağarmış
Saçları ak dolmuştu,
Duyguları ise körelmişti artık.
Alaca karanlıkta ölmek isterdi hep
Vasiyetinde sevenlerine şöyle sesleniyordu,

’Beni hayallerimin öldürüldüğü yere gömün.’

Ne dününden özleyecek,
Nede yarından bekleyecek umutları kalmıştı.
Mutsuzluğuna kör talih demiş
Onu yavaş yavaş yok etmişlerdi.
İsyankar,
Ve bir o kadar günahkardı.
Acısı her halinden belliydi,
Ağlıyordu.
Son ağlayışıydı bu,
Vücudunu taşımaktan aciz olan
Dizleri kırılıverdi,
Yıkılmıstı.
Ümitsizce direnen vücudunun
Son çırpınışlarıydı bu.
Son bir kez daha kaldırdı kafasını,
Söylemek istediğı çok şey vardı
Barış adına
Kardeşlik
Aşk namına

Okadar çok şeyivardıki....

Onu hayallerinin öldürüldüğü yere gömdük