0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
892
Okunma
bu gidişlerin sonu yok !
gidişlerim aynı çıkmazların içerisinde tüketiyor bedenimi.
ve ben örselenmiş hayatların enkazlarında arıyorum seni.
hiç bir şeyin eskisi gibi olamayacağını bilmek acıtıyor kalemimi.
yazamıyorum artık , yazamıyorum sen gibi.
mısralarımın çığlıklarına kainat sessiz.
şimdi bir sallansa dünya yıldızlar senin.
hangi ağacın köklerinde oksijensin?
hangi çöllere bir damla su ?
leylamısın , şirinmi, yoksa ,sılada bir başkasına aslımı ?
varmı bir adın ? yoksa bana girdapmısın ?
bu dakikalardan sonra , dilimi ancak susmak arındırır.
5.0
100% (1)
