Senin fare olduğundan, haberin yok
Ama o kedi olduğunun, farkında
Aşk böyle bir masal
Sen ortadasın
O kenarda
Kavramış nasılsa açılarını
Sen daraldıkca
O genişler
Sen yandıkca
O söner
Bi vakit sonra kuşa dönersin
Çırpınan yüreğin olur
Duvarlara toslarsın
Karşın da, omuz silker tutkular
Azalırsın
Kaybolursun
Yok olursun
Devir biter
Amma ömür bitmez
Farkına varsan da, puşt’lukların
Aşk köşe de, seni bekler
İlk bakışta, köpek bellersin
O sana keklik der
İşte başlar oyun
Kaç fare kaç
Desem de, nafile
Mantık dürtüler de, güdülmez
Sağır bir zamandır
Koşulsuz yaşanır aşk
Bitene kadar

Ve elbette yastıkla başlar söyleşi
Düşünürken
Hiç ummazdım dersin
Nasılları bölerken
Çarpılırsın eşitlik ayağına

Eksiklerini toplarsan
Kazanır
Çoğalırsın
Yoksa
Proğram değişmez
Kula kulluk etmek gibi
Sömürülür
Sömürülür
Sömürülürsün
Hiç bitmez dönüşüm
Hep kaldığı yerde durur
Öyle pehlivan
Öyle cenğaver
Ve çok yiğit
Aldanmak istiyorsan
Fare ol
Kedilere inat
Belki mutlu olursun

Belkiler bitmez
Umut bu
Yaşamak için aşk
Bütünün yarısıdır
Zor bulunur
Kolay harcanır

Amma kapını çaldımı
Aç
Sakın kapatma
Yoksa benim gibi
Yalnız kalırsın