YAŞAM’dan KİM’e Ne Kalmıştır ?..

Gözükara sevdalılar hep baştankara dalmıştır..
Anlaşılmaz bir tutkuyla Aşk denizine batsa da !..

–Viran kalbini onlardan acep hangigi almıştır ?
–Gezindiğin güzellerden biri seni ayartsa da…

Cahil kulunun aklını sanki YARATAN almıştır;
Kul,aklını beğenmeyip,açık pazarda satsa da…

–Kuş yuvadan uçtuğunda,ardından bakakalmıştır;
–Kıymet bilmez,nankör Aşık,engüzel Aşk’ı tatsa da..

Aşk sözkonusu olunca,kimileri alçalmıştır !.
Kendini Cin sanan kişi,elâlemi aldatsa da..

–Arkasından koşturacak elde başka ne kalmıştır ?
–Akıl dediğin nedir ki *.Çılgın Aşık oynatsa da !..

“.Çok seviyorum..” dedikçe,kimseler inanmamıştır;
Samimi olmayan kişi,sevdasını abartsa da…

–Aşık,kendi yüreğini kızıl ataşe salmıştır !
–Sevda okları Aşık’ın yüreğini kanatsa da !..

Yaralı kalbi kederden belki de çok bunalmıştır;
Gözleri Aşkyan körolmuş Aşık herkese çatsa da…

–Sevdiğini gördüğünde,kederleri azalmıştır..
–Umutsuz,kederli Aşık,kedere keder katsa da…

Kalbinin bir köşesinde belki bişeyler kalmıştır;
Kahpe Feleğe kahredip,maziyi silip atsa da !..

–CEM SULTAN,çocukluğundan kalma bir yara almıştır !..
–Kendini bir Aşık sanıp,bihayli atıp-tutsa da …

Mehmet Cemalettin Bayhan- İSTANBUL/1979