Sensiz bir yıl daha doldu bir sene,
Gülmek seneyemi bilemem artık.
Bu aşk roman oldu masal efsane,
Mevladan başka şey dilemem artık.!

Bizimki duygusal içli bir roman,
Sabırla sevdayı etmişiz harman.
Bu kitap ellerden düşmez bir zaman,
Okurlarsa belki çilem artık.!

Şiirler doldurdum her yerde izi,
Herkesin elinde okurlar bizi.
Bu sevdanın tadı büyüsü giz’i,
Aşikâr olurmu bilemem artık.!

Çok zamandır dilde zaten nicedir,
Bilenler biliyor bu Aşk yücedir.
Anlarlar bu sevda bize özgedir
Neler düşünürler bilemem artık.!

Her halde anlarlar yazdıklarımı,
Hissederler belki duygularımı.
Belkide yaşarlar kaygılarımı,
Şüphe duyarlarmı bilemem artık.!

Yarden başkasına gözüm kapalı,
Onun sevdasını mabet yapalı
Bülbül tanımıyor başka gül dalı,
Kınayan kınarmı bilemem artık.

Çok dedim çok yazdım kaç kez anlattım,
Bir gül sevdasını ruhumda tattım.
Bu aşkın tadına "Araf"ı kattım,
Anlayan anlarmı bilemem artık.!

Ruhum ve yüreğim bu aşk’la yanar,
Her gün doğumunda yeniden başlar.
Varlığı şükrümdür eder dua’lar,
İlahi derlermi bilemem artık.!

Bu aşktan vazgeçmem ben ebed billah,
Sevgimin şahidi o yüce Allah.
Sever iken her dem derim Bismillah,
İnanırlarmı bilemem artık.!

Yarimin gözleri bakışı yeter,
Yanımdayken bile burnumda tüter.
Her bakışında gönlüm fetheder,
Abarttın derlermi bilemem artık.!

O yar kaç kez dedi abartma diye,
Bilmez bakışları Rab’den hediye.
Ben aşığım o hülyalı gözlere,
Aşk gözü körmüdür bilemem artık.!

TİRYAKİ yarimin bir tek bakışı,
Kirpikleri işler gönle nakışı.
Yüreğimden geçip ruh’a akışı,
Nasıl anlatılır bilemem artık.!

02 Şubat 2013
17.45
İstanbul