Mehmet e

İzmit i ışıklarıyla hatırlıyorum
Seni yüreğinle
Ve dilindeki sevimli aksaklıkla
‘’He- He- Hem- şerim mi dedin amirale’’
Gülüyorsun-Gülüşüyoruz

Hatırlıyorum
Yüz on altı tane sicim gibi adam
-Kopan sicimleri atarsak bir tarafa-
Otuz bilemedin kırk
Kırk tane kadersiz delikanlı
Dörde beşe bölünüp
Atılmıştık çakalların içine

Hatırlıyorum
Hatırlıyorum da
Kabarıyor gene
Gene kabarıyor kurt damarım
Yüz köpek
Yüz çakal havlamıyorsa eğer
Bir kurdun arkasından
Kurt kurtluğundan utanır
Yiğit yiğitliğinden

O donanma
Senin gibi bir forsa tanımadı hiç
O donanma
V e donanmanın amirali
Ömründe o kadar şaşırmadı

İzmit i ışıklarıyla hatırlıyorum
Seni yüreğinle
Adını bile unuttum amiralin
…
Sonra Mamak
Mamak
Şu güzel duyguların
Gülücüklerin
Sevdaların
Bir kaşık suda boğulduğu
Hüseyin gazi dağlarının dibi
Her taraf duvar
Yer duvar gök duvar
Fikri nin ölüme gittiği
Senin tamı tamına
Altı seneni doldurduğun
Sonra da idama mahkum edildiğin
Demir kapılı
Kangallı
Doberman lı
Buldog lu
Dört duvar
…
yedi sene geçti
Ben beş senedir hürüm
Ve beş senedir acılı haberler almaktayım
Ben beş senedir sizlerden uzak
Siz yedi senedir bana yakınsınız

Bu bir şiir değil Mehmet
Ve ben şair değilim şu sıralar

Avukatın ‘’çıkacak’’ diyordu
‘’Suçsuzluğu ortada’’diyordu
-Seviniyordum-
Ve şiir i o güne
O güzel güne saklıyordum

25 kasım 1987
Televizyonun sekiz haberlerinde
Şiirim şiirliğinden
Kalemim kalemliğinden utandı
İDAM
İDAM
İDAM

‘’Va-va-vatan sağ olsun ‘’ öylemi Mehmet
Öylemi kardeşim
Gerçekten öylemi iki gözüm

Yok kardeşim yok
‘’Dar ağacı sağ olsun’’ deniyor artık
‘’Urgan sağ olsun’’ deniyor
‘’Cellat sağ olsun’’

‘’O-o-olsun’’ diyorsun
Gülüyorsun
Belki de gülmüyor da
Amerika nın bir yerlerinde
Yüksek mevkili heriflerin
Bıldırcın gibi karılarına
El değmemiş küfürler ediyorsun
…
Mamak tan sonra
Hakkari de askerdim
Pusu kurdum
Kurşun sıktım
Belki adam öldürdüm

Mamak tan sonra Mehmet Mamak tan sonra

Haberin olsun
Hakkari nin en iyi askerleri
Mamak doğumlu kurtlardır

Allı pullu Bayraklı taktir namemi
Evimin duvarına asamadım
İçimden gelmedi nedense
Hastalık zahir
Ki
Tükürmek bile istemiyor canım
Oysa
Ağzım öyle acı
Öyle acı ki dilim

Anlamıyorum Mehmet
Anlayamıyorum canım kardeşim

Toprak çatlıyor
Kurtlar kuşlar ‘’Göç’’ ten yana
Tanrı nın işine bak ki
Tarih bile usanmış tekerrürden
Göçecek vatan kalmadı

Ama inanıyorum Mehmet
Bu kara haberlerin üstüne
Bir gün
Dağ gibi bir şiir yazılacak
Ve o şiir in
En heybetli mısrası sen olacaksın

25/26. kasım 1987 Eskişehir