İki ayrı bedende iki ayrı ruh habersiz iken,

Bir “merhaba çiçeğim” sözüne tav oluşlarım..

Sana âşıklığımda senin sözlerini sevdim önce...

Sözlerimizin karışıp birbiri ile,

Sevişmelerini sevdim.

Her aşamada yeniden vuruluşlara yelken açtım…

Yitiktik senin deyiminle..

Bulduk karıştık birbirimize..

Zaten yüzyıllar öncesi değil miydi?

Tanışıklığımız …

Sonra,yüreğini sevdim usulca, sızın sızım oldu.

Sevinçlerin mutluluğum...

Ve en acılarla dolu olduğun anlarda bile,

Yürekten gülümseyen yüzünü sevdim…

Kaybedilecek ne vardı ki dünyada?

Her şeye rağmen hayata vurulan darbelere karşı,

Alaycı bakışlarını sevdim.

Beni derinden etkileyen,

O yürek sızlatan sesini sevdim.

Tıpkı benim gibi kendini sevişlerini sevdim.

Arıyorduk kırda bayırda ovada,

Rastlaştık birden

Hem de hiç umulmayan bir yerde…

Adımı çiçeklere eşledin bilmediğim

Türlü çiçeklere,

Mor çiçek kızıl çiçek selvi ile salınan,

Suna boylu çiçek …

Ve Şükrettik ulu yaradana birlikte doğuşumuzla

Yenilendik can olduk canan olduk tende..

Yitiktik bulduk birimizi diğerimizde

Yenilendik yüzyılın pası üzerimizde.

Aktın bana her defasında kara gülüm diyerek,

Vurulduk her seferinde öldük birbirimizde

Tutku derecesinde …

İşte böylesine bir yüce aşka tav oldum ben,

Bir canım kelimesinin neler ifade ettiğini

Bir sen bilirsin birde ben

Ve bu sözün neleri özetlediğini…

Muradımsın,umudumsun derken,

Yinede de bir şey anlatamamanın

Acısı dolar yüreğime.

Bana”sevda türküm,destan sözlüm kara gözlüm,

Karagül ‘üm “diyen dillerini sevdim …

sonra,

Hayalde de olsa; Şarkı söyledik bağıra bağıra,

Kalp atışlarını dinledim…Saçlarını sevdim...

Öptüm ellerinden.

Öpmedim kara gözlerinden ayrılık getirir diye…

Bana tutsak kalırken kollarımda

Biraz da silkeledim...

Hıncıkladım senin deyiminle…

Ve sende yaşadım hasretlerimi dolu dolu.

Sende coştum köpük köpük…

Ben seni böyle sevdim sevgili

Ben seni böylesi vurgun delice sevdim…


Ve BEN SADECE SENİ SEVDİM “…

Jale Keskin