seven NUR

TECELLİ
Ilgın-1995



Sardı altı yönden, çepeçevre
Parlak, kar beyazı, ilahi
Mini mini nur taneleri

Götürdü cümle varı na mekana
La zamana
Hüznün deli dolusuna
İdrâkın müntehâsına

Aklın acze düştüğü o yerde
Her şey safi nûr
Seven nûr, sevilen nûr
Sevginin aslı nûrun ala nûr
Yaşayan mıyım, yaşatan mı
Orda burda, narda-nurda
Belli değil
Tam orta yerde mi muttassıl
Anlaşılmaz ebediyyen, anlatılmaz
Kim suret kim asıl

Hay hakk…
Yaşamın sabitesi
Sonsuzluk kadar çözümsüz
Akıla
Herşey görece
Her şey izâfî
Belli değil kim ölü kim diri

Diri bilinen / Hakk’tan bi haberler mi
Öldü bilinenler mi
Vasıtasız yüz yıllar ötesinden
Çağları kucaklayanlar mı
Peygamberler, alimler, şehitler mi
Kurulmuş mahkeme-i kübra
Ezelde verilmiş hüküm
İnfaz yapılıp durmada an be an
Diriler şahitler mi

Hor görme hiçbir canı
Hiçbir zaman
Aman
Sakın, sakın
Farklı farklı her birinin yazgısı
Cebri hal denizinde yüzmedeler
Cümlesi halinden bi haber

Ayaklar köstekli, eller kelepçeli
Acz içinde, makam-ı cüzde her biri
Aç gönül gözünü gör bak
Vahye süt kardeş her tecelli

Diz bağları çözülmüş
Çökertilmiş dimağları
Niçin varsa onunla uğraşta eşya
Hara düşmüş can binaları

Akıllar sarhoş, gönüller sarhoş
Orda-burda, narda-nûrda
Emanet kendilerine canları
Alınlar her halde secdede
Biteviye zikirde dilleri
Yürekler havf içinde benizler uçuk
Can, bedenlere dizili boncuk boncuk

Bütün zamanlar kahhar Yaradanın yedinde
Cümle mekanlar teslimiyet halinde

Görüleni görüldüğü gibi anlatamam
Anlatsam okutamam
Kaygılarım
İstimdat Ya Resulullah
Orda-burda, narda-nûrda
Şefaatin olmasa yargılanırım

Öyle bire bin vermek adetullah
Ben verebildiysem bire bir bari
Ohh yeter
Dünyadan, ahiretten , sevgiden yana
Özrümü kabil etmezse ay yüzlü sevgili
Ebediyyen vah bana vahlar bana


’Allah yerlerin ve göklerin nurudur;inananları karanlıklardan aydınlığa çıkarır.’ayet