Yazdığım şiir’ler öksüz kalmadı,
Bilen bilir kime ne yazdığımı.
Okuyan bir mana verdi anladı,
Allah bilir niye ne yazdığımı.!

Kimisi okurda kendine yontar,
Birisinin belki yarasın sarar.
Gülüp geçip burun kıvıranda var,
Zahmet edip bakmaz ne yazdığımı.!

İnsan ismi geçse hitap zanneder,
O isme yazılmış lütuf zanneder.
Yada birisine atıf zanneder,
Yürekten hissetmez ne yazdığımı.!

Bilmezki bu gönül kırk yıldır yanar,
Bir gül sevdasıyla yürek kan ağlar.
Bir tek onun için dilek dua’lar,
Muamma zanneder ne yazdığımı.!

Benimkisi bülbül gül hikayesi,
Bir sevda resmidir her bir karesi.
Bir tek gül de vardır derdim çaresi,
Lokman da çözemez ne yazdığımı.!

Sevdasını dile getirir bülbül,
Gücenir de küser lale’yle sümbül.
Gülden başka çiçek sevmez bu gönül,
Hayıra yormazlar ne yazdığımı.!

Gülden başka herkes bacım kardeşim,
Ben bübülüm gül helalim tek eşim.
Gönlüm gül’e düşmüş onu sevmişim,
Bir yar hayra yorar ne yazdığımı.!

Ben bir yar sevmişim bir gül cennette,
İlkim sonum hem dünyada ahrette.
Bir nefes ruhumda bazen gurbette,
Sağ yan melek okur ne yazdığımı

TİRYAKİ herkesin var bir çiçeği,
Gül bülbülün aşkı tek sevdiceği.
Kalem üç beş satır yazdı gerçeği,
Anlayan anlasın ne yazdığımı.!

30 Ocak 2013
05.27
İstanbul