Bak bak her taraf fırça
Herkeslerde birbirine atmada
Bende ne takat ne cesaret
Topuzun bir keskin ucu biraz da iğneleyici
Onlara atılırken bana da değiyor
Gel yanaş yanıma
Bu hengâmede sözde işini yürüten
Seni beni
Onursuzluğuna satan herkesi
Daha da olmadı sineye çektiklerimi..


Tabak tabak herkesin çıkarlarına hizmet
En olmadık güzel kelimeler ağzında
Ne temiz ne dürüst evliya sanırsın
Kalkan hepimizden önce çeşmenin başında
Avuçluyor suyu utanmaz alır abdesti
Vah başıma dersin bu ne rezalet
İnsan aldığı kadar almalı diyor ya bir de
“Allah affetsin”lere duruyor ya Cuma’da bir de
O
Sinsi egoist dalavere ile kandıran o
Basıyor lafları bir zaman en hak savunucusu
Sanırsın Ali bu Ömer’in adaletine saygıda
Utanırsın savunurken soyduğu kandırdığı fakiri
Yediğin fırçalardan gurur duyarsın nerde ise
Ve çorağına nal dikilmiş beyanlar
Haklısın, haklısın, haklısınız’ları dizerlerken karşısında
Günlerce sürer dedikodusu o dakika anlarsın
Sahi sen anlar mısın?
Bir tür şeytan tüyü mü bana musallat
Her hareketinde hile
Her sözünde yavan ve ağır hakaret
Her yüz hattında değişimler olacağını anlarım
Değişimler olacağını anlarım
Ve en çokta kutsadığım yüzler sessiz kalır ya
Biter giderim erimek isterim o vakit
Her birini teşbihte
Yerinde ise suratsız bir it
Zor tutarım kendimi ki basıyım “de haydi siktir git!”
Ah benim kanmaz, uslanmaz gençlik başıma
Bütün mücadelen aksiliklerin tutması
Yavanda olsa kendi başına baş kaldırışların
Şu onursuz yaşamı kendine suskunluk bilen
Şu onursuz duruşlarından yediğin hakaretlerden
Keşke "söylemesydim"lerle
“bana ne” lerle kendine haklılık çıkaranlar
Onlar…
Yanımdalar hem de bolcalar
Gençler, güzel yakışıklılar
Okumuşlar yüksek bilgi sahibiler
Ama..
Yanlışa çelme takmayı bilmiyorlar
Ve lakin korkuyorlar
Somurtmayı dahi bilmiyorlar
Vah zavallılar…