şimdi;

susma zamanı artık
ben susayım gözlerim konuşsun
anlatsın soluk bakışlar
yüreğimin sızılarını
çizilen kesilen
ağrılı sancılarını
yeni doğmuş derken
çaresiz ölüşünü
ben susmalıyım
kalem yazmalı
umutların
bir bir tükendiğini
ellerimde kalan tohumların
ekilmeden nasıl çürüdüğünü
yazık
yazık
yarınlarım
üzgünüm sizin adınıza
oysaki çöldeki kum tanesi
kadar çok değilmiydi
gelecek umutlarını
hangi rüzgar sert estide
bırakmadı bir zerre yerinde
kimin eseriydi
ardında kalan
yıkıntıların
yarınlarımın yokluguna
girilen girdap
yazık
yazık
bak ellerinde boş umutlarınla
baş başa kalmadınmı gene
şimdi;

susma vakti
dur kalp,
kanım dolaşma damarlarımda,
gözlerim yum gözlerini,
hadi yaşamın sona erme vakti ,
hançeri sapla yüreğime,
bitsin bu işkence,
_____bitir herşeyi.




kardelen_-3372 şengül erdogan