Eyy ! Kalbime saplanan kanlı hançer
Eyy!..İçimdeki şimşeğin artı/eksi yüklü bulutu
Bulut kadar siyah sanrı
Bitip tükenmeyen yağmurlardan alnıma dökülen yazgı
Kim çaktı seni en kuytu köşeme..
Kim?

Sen ki,
Ne zaman aklıma düşsen :

İçimde yanardağ ağrısı / külleri ateşe veren
Tersine akan NİL / kollarında boğulan iç çekiş
Toprağına üşüyen ağaç / geçmişten söküp aldığım
Yıldızlara düşen mor yağmur / gökgürültüsüne sağır
Yusuf’a giydirdiğim kutsal gömlek / çılgın tutsaklık
Parmağımda ki son halka / ebedi gümüş takım

Olmasan !
Bir yanım evren denli karanlık,
Kalabalık kentimin akşam alacasında diğer yanım..

Bir bilsen ,
İstanbul ‘ da katliam var duygular karmakarışık
Ödü kopuyor düşlerimden çocuk yanım
Bırakma beni,
Bilincime ölüm düşen uykuların ortasında
Bu ses son kanat gerişim olsun tonlarca acıya
Bedbahtlığımla çekiyorum kalın vicdan perdelerini
Kanayarak emzirdiğim canla sığmayacağım sandığa
Eyy ! Merhamet sokul yanıma
Aynalarda rakseden suretimi ellerinde tut !

Gör !
Yaslanmıştır bu kadın omzunun yorgun yamacına
Ah sevaplarım, günahlarımla bırakma beni ötelere
Bırakma ! işlediğim cinayetin zaman gölgesinde
Hiçliğin ezgisinde sancılarıma merhem ol !
Ki, feleğin adaletinden hiç söz etmiyorum.

Ah..anlatamıyorum !
Zelîl bir ölümün kollarında çoğalıyor yorgun satırlarım
Çift bıçaklı bir gece öpüyor sırtımdan
Canım yanıyor kıyama erinceye dek şafak
Bir çift zifir göz örüyor çaresizliğin ağını
Sefaletimi bir mumla süslüyorum geceden gizli
Şehrimin yedi tepesi tövbelerimle sallanıyor
Boğazın ahenksiz sularına düşmüş duygularım
Ay’ın şavkından zincir çekiyor vefasız zamana
Canımın hükmü yok canımdan çıkan canla.
Bu sonsuz pişmanlıkta yarının da hükmü yoktur ihtimal
Üstelik veda tozu ekilmiştir sonbahar yanıma
Ama ben yine seni çok seviyorum.

Anlatamıyorum! ..
Ruhum çıplak
Dil karanlık
Beceriksiz dudaklarım.

E. Nil US