Hayat bana oldukça ağır bu aralar.

Ne hayallerimin çetelesine bir çentik atabiliyor
Ne de elden kayıp gidenleri engelleyebiliyorum.
Eskisi gibi değilim.
Yalnızlık katlanabildiğim tek dostum şimdi.
İkliminde avunduğum bir sığınağım yok.
Bir dokunuşunla tüm engelleri aşabilecek bir gücüm olurdu
Seninle.

Gözlerimde hüzünlü buğular.
Dudaklarımda ürkek bir titreme.
Herkes gibi de değilim.
Ne küfredebiliyor ne de sesimi yükseltebiliyorum.
İsyansız bir hicranım var.
Bir urgan gibi boynuma asılı tevekkülnamem.
Toy bir sevdanın kimliğini taşımıyorum yüreğimde.
Taşıdığım bir ömre bedel yüzümde ağaran vuslatın ümidi..
Gelip geçici duygularla da sevemezdim seni.
Başkaları gibi hayatın üzerine tükenmez kalem misali sürtünmeyi de beceremem.
Sessiz sedasızdır benim hüznüm.
Kalbimin ağırlığı, ruhumun yorgunluğu
Eskisi gibi değilim.


Şimdi ayrılığın derin zamanlara vurulmuş prangalar gibi.
Çehremde çözümü zor bilmeceler.
Enginliğin, derinliğin esrarı bakışlarımda.
İçimde uykusu olmayan geceler.

Kızmıyorum sana İnan..!
Sadece kırgınım, üzgünüm...



Yıldız
01.12.2007