Dupduru rüyalardan suya yansıyan niyaz.
Vakıadır her mevsim cerenlerin endamı.
Kimi dem sade bahar kimi dem katmerli yaz.
Demlik ile semaver anlatır serencamı.


Sükunun izdüşümü bardağın sırlı düşü.
Bir buğuyu şerh eder kalemler ince ince.
Çay ile hem dem iken gül misalin gülüşü.
Miyar olmaz o anda gönüldeki sevince.


Naz bestesi dudakta buğulu nağme olur.
Güftenin sözcükleri ıslanır hayal meyal.
Acı çay saatinde iki can aşkı solur.
Şarkılara yüklenir böyle encamda vebal.


Sükunun manasını huzur suyla harmanlar.
Naz tutar muhabbetin ibrişim püskülünden.
Mecnun’un meramını ancak Leylalar anlar.
Bahseder müverrihler demliğin has gülünden.


Sükun yahut nazdır hep bahsettiği yazının.
Harflerin feyz aldığı menba çaydanlık isi.
Adını çay verirler demliğin niyazının.
Bunu aşkla seyreder gökyüzünün mavisi.
Ankara, 30.01.2013 İ.K